czas, czas, czas...
gdzie jesteś ukochana?
dlaczego nie odbierasz telefonu, kiedy dzwonię?
czy stało się coś złego? czy jesteś cała, bezpieczna? czy nic ci nie grozi?
czy jesteś sama? czy jesteś z nim?
smucisz się, złościsz? czy jest ci wesoło? jest ci dobrze?
wszystko w porządku, wróciłaś do domu. nie wzięłaś telefonu.
nie ważne gdzie byłaś. nie ważne z kim. teraz jesteś bezpieczna, nic ci nie grozi.
aż do jutra…
tik-tak, tik-tak, tik-tak…
czas, czas, czas…
czas to jedyne, czego mam w nadmiarze.
już nie muszę udawać kogoś, kim nie jestem. kim mógłbym się stać, ale nie muszę. do trzech razy sztuka, to był trzeci.
nie jestem superbohaterem, nie jestem neofitą, nie jestem materiałem na męża dziewczyny, którą kocham, nie jestem też bezdusznym terminatorem.
tik-tak, tik-tak, tik-tak…
czas, czas, czas…
„otwórz się na ludzi”, to takie proste.
to takie trudne, kiedy na całej planecie czterem daje prawo do życia, do zużywania tlenu, do zajmowania przestrzeni, resztę bym zabił. humanitarnie, zagazował.
tik-tak, tik-tak…
muszę zabić dzisiejszy dzień, może jutro będzie lepiej…