THROUGH MY EYES

Nagle to dostrzegła.

Twarz, otoczona włosami lśniącymi w porannym słońcu.

Oczy tak ciemne i blada, gładka cera.

Była to jej własna twarz, ale niepodobna do jakiegokolwiek odbicia widzianego w lustrze

Jej oczy lśniły tajemniczo, włosy falowały jakby poruszane lekką bryzą, jej usta na pewno nie układają się tak powabnie.

On tak mnie widzi, pomyślała nagle.

Trochę zalatuje tandetą i kiczem Harlequin’a, ale oddaje istotę sprawy.

Miłość potrafi wypaczyć postrzeganie, jak każda psychoza.

Wczoraj znowu tak ją ujrzałem.

Tylko przez chwilę.