PRZYJACIEL TO SKARB...

jeden, jedyny raz w calutkim życiu czułem bliskość…

wtedy…

boże, oddaj jej tą siłę, przecież ją zabiłem!!

przyjaciel to skarb…

mądry człowiek po szkodzie…

gdybym mógł cofnąć czas…

ukochana, wymarzona żona, świat mógłby pisać o nas w tomach, nic nas nie pokona…

dla mnie miłość kona, niespełniona...

proszę, błagam nie wysychaj, wiem co nam nie czyha, przyjdzie mi tu zdychać…

co ja narobiłem? boże oddaj jej, jej siłę, przecież ją zabiłem.

kotku, mogę tak do ciebie mówić? kotku każdy może się pogubić…

w środku jestem dalej tym, kim byłem…

kotku, to ja, nie żaden potwór…

tyle jest we mnie pasji do nas teraz…

już nie potrzebuje tej maski twardziela, zobacz, niweluje ją i zacznę od zera…

za późno…