CZEKAM

Czekam, aż pozbieram wszystkie swoje myśli.

Nic nowego Paweł chyba nie wymyśli.

Korzyści z tego płyną rozmaite.

Uderzam kantem palca i wszystko jest rozbite.

Nie wiem, co to jest, jak się to robi.

Skręcam, zapalam, psuję by zrobić.

Naprawić się nie da, tego, co znikło.

Zapalam po raz drugi, ciśnienie ucichło.

Tak. Czuję tylko ciszy smak.

Mam dosyć, nie piję już za Twoje zdrowie.

Nie ma tu przemocy, gangsterów i złości.

Nie ma tu pokoju, nie ma tu miłości.

Jest pustka, czyli stan, o którym nic nie wiesz.

Czekam, nie mam Ci już nic do powiedzenia.

Żegnając zaczynam, płomieniem uderzam.